Episode 1.1: The Boy in the Tree
“Tiberius,” inquit Bellātor, “est in arbore!”
Octāviāna clāmat, “QUID?”
Bellātor murmurat, “puer… uh… nōn est… in arbore?” Bellātor faciem rubram habet.
“hahahae! puer nunc est mihi!” clāmat Marcus.
Marcus ad arborem spectat sed puer nōn est in arbore! Marcus est īrātissimus.
“ubi est puer? nōn est in arbore? cūr?” rogat Marcus.
Marcus haesitat. tandem addit, “est nihil. inveniam Tiberium. inveniam Lapidem.”
Marcus in viā Pompeiōs currit.
“agō grātiās,” inquit Tiberius. puer ambulat ab arbore. Tiberius rogat, “quid nōmen est tibi?”
Octāviāna respondet, “mihi nōmen est Recentia Octāviāna et nōmen meō frātrī est Gāius Recentius Bellātor.”
Tiberius circumspectat et rīdet. “Sextus Aemiliānus,” inquit, “habitat in Pompēiīs. Sextus est amīcus. necesse est vobīs īre ad vīllam Sextī. fortasse Sextus vōs adiuvāre potest. valēte meī amīcī!”
puer currit in viā Pompēiōs.
Bellātor dīcit, “Pompēiōs?”
Octāviāna respondet, “ita, frāter!”