C. Iulius Caesar, Commentāriōrum dē Bellō Gallicō 5.31
Tier 2
mīlitēs cēperunt manūs Cottae Sabīnīque. rogāvērunt Cottam Sabīnumque nē dūcant rem in summum perīculum suā dissēnsiōne. mīlitēs voluērunt omnēs sentīre et probāre ūnum arbitrium seu maneant seu profiscīscantur. mīlitēs quoque dīxērunt sē spectāre nūllam salūtem in dissensiōne. atque habēbant contrōversiam ad mediam noctem.
tandem sententia Sabīnī superat. mīlitēs ībunt prīmā lūce. in reliquā parte noctis, mīlitēs nōn poterant dormīre quod putābant quid posset portāre sēcum et quid relinqueret in castrīs. manere erat periculosum et proficisci erat periculosum quod Romani erant fessi.
prīmā lūce profiscīscuntur ex castrīs. exercitus movet in longissimō āgmine et māximīs impedīmentīs.
Tier 3
cōnsurgitur ex cōnsiliō; comprehendunt manūs utrumque et ōrant nē dēdūcant rem in summum perīculum suā dissēnsiōne et pertināciā; dīxērunt rem esse facilem, seu maneant, seu profiscīscantur, sī omnēs sentiant modo ūnum āc probent ūnum; contrā, dīxērunt sē perspicere nūllam salūtem in dissensiōne. rēs perdūcitur disputātiōne ad mediam noctem.
tandem Cotta, permōtus, dat manūs: sententia Sabīnī superat. prōnūntiātur itūrōs esse prīmā lūce. reliqua pars noctis cōnsūmitur vigiliīs, cum quisque mīles circumspiceret sua, arbitrāns quid posset portāre sēcum, quid ex īnstrūmentō hībernōrum cōgerētur relinquere.
omnia excōgitantur, quārē nec maneātur sine perīculō et quārē perīculum augeātur languōre mīlitum et vigiliīs.
prīmā lūce proficīscuntur sīc ex castrīs ut quibus persuāsum esset cōnsilium datum esse nōn ab hoste sed ab Ambiorige, homine amīcissimō, in longissimō āgmine et māximīs impedīmentīs.
Tier 4
cōnsurgitur ex cōnsiliō; comprehendunt utrumque et ōrant nē suā dissēnsiōne et pertināciā rem in summum perīculum dēdūcant: facilem esse rem, seu maneant, seu proficīscantur, sī modo ūnum omnēs sentiant āc probent; contrā in dissēnsiōne nūllam sē salūtem perspicere. rēs disputātiōne ad mediam noctem perdūcitur. tandem dat Cotta permōtus manūs: superat sententia Sabīnī. prōnūntiātur prīmā lūce itūrōs. cōnsūmitur vigiliīs reliqua pars noctis, cum sua quisque mīles circumspiceret, quid sēcum portāre posset, quid ex īnstrūmentō hībernōrum relinquere cōgerētur. omnia excōgitantur, quārē nec sine perīculō maneātur et languōre mīlitum et vigiliīs perīculum augeātur. prīmā lūce sīc ex castrīs proficīscuntur ut quibus esset persuāsum nōn ab hoste sed ab homine amīcissimō Ambiorige cōnsilium datum, longissimō āgmine māximīsque impedīmentīs.