P. Vergilius Maro, Aeneid 4.173-197
Tier 2
Fāma it per magnās urbēs. nihil movet vēlōcius quam Fāma mala. Fāma crēscit et est fortior ubi it. prīmō metū Fāma est parva. mox surgit in aurās et pōnit caput inter nūbila.
Terra parēns erat īrāta et nōn deōs amavit. prōgenuit Fāmam ultimam, sororem Coeō Enceladōque, celerem pedibus et ālīs, mōnstrum horrendum et ingēns et habet multās plūmās et oculōs vigilēs, tot linquās et ōrās et aurēs.
nocte, volat in caelō et ambulat in terrā. nec claudit oculōs in dulcī somnō. sēdit in tēctīs et altīs locīs. terret magnās urbēs. Fāma est mendāx sed simulat vērum.
gaudēns, nārrat multās falsās fābulās populīs et populī crēdunt Fāmae. dīcit Aenēān, Trōiānum vēnisse et nunc Dīdōnem pulchram esse uxōrem. Dīdō et Aenēās hiemem manent in spēluncā, immemorēs rēgnōrum et captī cupīdine.
foeda dea pōnit haec in ōra virōrum et tum it ad rēgem Iarbān. incendit animum dictīs et Iarbas est īrātus.
Tier 3
extemplō, Fāma it per urbēs magnās Libyae, Fāma, quā nōn aliud ūllum malum (movet) vēlōcius: viget mōbilitāte et adquīrit vīrēs eundō, parva metū prīmō, mox attollit sēsē in aurās et ingreditur solō et condit caput inter nūbila.
Terra parēns prōgenuit illam extrēmam, inrītāta irā deōrum, ut perhibent, (prōgenuit illam) sorōrem Coeō Enceladōque, celerem pedibus et pernīcibus ālīs, monstrum horrendum, ingēns, cui sunt quot plūmae corpore, tot vigilēs oculī subter (mīrābile dictū!), tot linguae, totidem ōra sonant, tot aurēs subrigit.
nocte, volat mediō caelī terraeque strīdēns per umbram, nec dēclīnat lūmina dulcī somnō; lūce, sedet custōs aut culmine summī tēctī aut altīs turribus, et territat magnās urbēs, tam tenāx fictī prāvīque quam nuntia vērī.
haec tum, gaudēns, sermone multiplicī populōs repelēbat, et pariter canēbat facta atque īnfecta: Aenēān, crētum Troiānō sanguine, vēnisse, virō cui Dīdō pulchra dignētur iungere sē; nunc fovēre hiemem, quam longa, inter sē luxū, immemorēs rēgnōrum et captōs turpī cupīdine.
dea foeda diffundit haec passim in ōra virōrum. prōtinus dētorquet cursūs ad rēgem Iarbān et incendit animum dictīs atque aggerat īrās.
Tier 4
- extemplō Libyae magnās it Fāma per urbēs,
- Fāma, malum quā nōn aliud vēlōcius ūllum:
- mōbilitāte viget vīrēsque adquīrit eundō,
- parva metū prīmō, mox sēsē attollit in aurās
- ingrediturque solō et caput inter nūbila condit.
- illam Terra parēns īrā inrītāta deōrum
- extrēmam, ut perhibent, Coeō Enceladōque sorōrem
- prōgenuit pedibus celerem et pernīcibus ālīs,
- monstrum horrendum, ingēns, cui quot sunt corpore plūmae,
- tot vigilēs oculī subter (mīrābile dictū),
- tot linguae, totidem ōra sonant, tot subrigit aurēs.
- nocte volat caelī mediō terraeque per umbram
- strīdēns, nec dulcī dēclīnat lūmina somnō;
- lūce sedet custōs aut summī culmine tēctī
- turribus aut altīs, et magnās territat urbēs,
- tam fictī prāvīque tenāx quam nuntia vērī.
- haec tum multiplicī populōs sermōne replēbat
- gaudēns, et pariter facta atque īnfecta canēbat:
- vēnisse Aenēān Troiānō sanguine crētum
- cui sē pulchra virō dignētur iungere Dīdō;
- nunc hiemem inter sē luxū, quam longa, fovēre
- rēgnōrum immemorēs turpīque cupīdine captōs.
- haec passim dea foeda virum diffundit in ōra.
- prōtinus ad rēgem cursūs dētorquet Iarbān
- incenditque animum dictīs atque aggerat īrās.