o Calve, nisi ego te plus oculis meis amarem, odissem te odio Vatiano dono isto:

nam quid ego feci aut quid dixi, cur tu me male ruis totis poetis?

dei debent dare multa mala isti clienti tuo, qui misit tibi tantam turbam poetarum horribilem.

quia si, ut ego suspicor, Sulla magister dat tibi hoc novum donum, non malum est mihi, sed bonum est et laetum, quia tui labores non inutiles sunt.

dei magni, horribilem et detestabilem parvum librum!

horribilis liber quem tu misisti ad tuum Catullum, ut ego mortuus esset proximo die, in optimo dierum omnium, Saturnalibus!

tu non abibis hoc sine poena.

nam cum primum mane est, ego curram ad tabernas librorum, et capiam omnia poemata mala: Caesios, Aquinos, Suffenum.

et dabo has poenas tibi.

interea valete poetae pessimi, vos abite hinc, ite illuc unde venistis, infelices.

iucundissime Calve, ni te plus oculis meis amarem, odissem te odio Vatiniano munere isto:

nam quid ego feci quidve locutus sum, cur me male perderes tot poetis?

di dent multa mala isti clienti, qui misit tantum impiorum tibi.

quod si, ut suspicor, Sulla litterator tibi dat hoc novum ac repertum munus, non est male mi, sed bene ac beate, quod tui labores non dispereunt.

di magni, horribilem et sacrum libellum!

quem tu scilicet ad tuum Catullum misisti, ut periret continuo die, optimo dierum, Saturnalibus!

non hoc tibi, false, non sic abibit.

nam si luxerit (ego) curram ad scrinia librariorum, colligam omnia venena Caesios, Aquinos, Suffenum.

ac remunerabor te his suppliciis.

interea valete, abite vos hinc illuc, unde attulistis malum pedem, incommoda saecli, pessimi poetae.

si tu forte eris lector mearum stultitiarum,

tu non horrebis admovere manus tuas nobis

si (aliqui) forte eritis lectores mearum ineptiarum

manusque vestras admovere nobis non horrebitis