tandem Dīdō compellat Aenēān hīs vōcibus: “spērāvistī, perfide, etiam posse dissimulāre crimen tuum et, tacite, abire meā terrā? nec noster amor tenet tē nec quondam conubium tenet tē nec Dīdō moritūra tenet tē?

quīn etiam parās classem hībernō mediō et properās īre per altum, malus vir? quid, sī nōn peterēs terras aliēnas domōsque ignōtās, et Trōia antīqua manēret, Trōia peterētur per aequor classibus?

mēne fugis? per hās lacrimās dextramque tuam (quandō ego ipsa relīquī nihil aliquid mihi iam miserae), per cōnūbia nostra, per inceptōs hymenaeōs, sī meruī aliquid bene dē tē, aut fuit quicquam dulce meum tibi, miserēre domūs cadentis et, ōrō, sī aliquis locus adhūc precibus, relinque consilium tuum!

propter tē, Libycae gentēs Nomadumque tyrannī ōdērunt me, Tyriī inimicī sunt; propter tē eundem pudor exstīnctus et fāma prior exstīncta, quā sōlā adībam sīdera. cui dēseris mē moribundam, o hospes, (quoniam hoc solum nōmen restat dē coniuge)? quid moror? an dum frāter Pygmaliōn dēstruat moenia mea aut Iarbās dūcat mē captam in conubia?

sī aliquā puer natus fuisset mihī dē tē ante fugam tuam, sī aliquis parvulus Aenēās lūderet mihi in domō, quī tamen in animo meo referret tē, nōn vidērer quidem omnīnō capta ac dēserta.”

tandem (Dīdō) compellat Aenēān hīs vōcibus ultrō: “spērāstī, perfide, etiam posse dissimulāre tantum nefās et, tacitus, dēcēdere meā terrā? nec noster amor tenet tē nec quondam dextera data tenet tē nec Dīdō moritūra crūdēlī fūnere tenet tē?

quīn etiam mōlīrī classem hībernō sīdere et properās īre per altum mediīs Aquilōnibus, crūdēlis (vir)? quid, sī nōn peterēs arva aliēna domōsque ignōtās, et Trōia antīqua manēret, Trōia peterētur per undōsum aequor classibus?

mēne fugis? per hās lacrimās dextramque tuam (quandō ipsa relīquī nihil aliquid mihi iam miserae), per cōnūbia nostra, per inceptōs hymenaeōs, sī meruī aliquid bene dē tē, aut fuit quicquam dulce meum tibi, miserēre domūs lābentis et, ōrō, sī aliquis locus adhūc precibus, exue istam mentem.

propter tē, Libycae gentēs Nomadumque tyrannī ōdēre, Tyriī īnfēnsī; propter tē eundem pudor exstīnctus et fāma prior (exstīncta), quā sōlā adībam sīdera. cui dēseris mē moribundam, hospes, (quoniam hoc solum nōmen restat dē coniuge)? quid moror? an dum frāter Pygmaliōn dēstruat moenia mea aut Iarbās Gaetūlus dūcat (mē) captam?

sī quā, saltem, subolēs suscepta fuisset mihī dē tē ante fugam, sī quis parvulus Aenēās lūderet mihi aulā, quī tamen referret tē ōre, nōn vidērer (mihi) quidem omnīnō capta ac dēserta.”