The Worship of Hercules

Rōmānī hanc fābulam dē Hercule in Ītaliā nārrābant. Herculēs, dum vaccās Gēryonīs mōnstrī ad Eurysthēum referrēbat, ad Ītaliam vēnit. brevī tempore Herculēs vaccās pascbat, sed subitō dormiēbat. Cācus, quī erat ingēns et mōnstrōsus fīlius Vulcānī, prope habitābat. Cācus, postquam pulcherrimās vaccās spectāvit, maximē dēsīderābat. igitur octo vaccās ad spēluncam suam subdūxit.

Herculēs, postquam ē somnō excitātus est, vaccās raptās nōn invenīre poterat. vestīgia vaccārum, quae retrō ab spēluncā dūcēbat, cōnspexit. nam Cācus vaccās in spēluncam cauda trāxerat. Herculēs sine hīs vaccīs discēdere cōnstituit, sed vaccae in spēluncā mūgiēbant et aliās vocābant. Herculēs nunc dolum Cācī intellēxit et eum necāvit.

Italī, quī Cācum timēbant, Herculem laudāvērunt, et prō Hercule ‘Āram Maximam’ cōnstrūxērunt. Rōmānī circum Āram Maximam Forum Boārium aedificābant, ubi vaccās vēndēbant et emēbant. Rōmānī virī --nōn fēminae-- quotannīs Herculī dapem ad āram reddēbat. ēheu! nōn licet feminis ad dapem adīre. nōn licet feminis Herculem adōrāre.

Herculēs salutātem et virtūtem et victōriam Rōmānīs dedit. igitur Rōmānī mīlitēs Herculem ad Hispāniam et Galliam et Germāniam sēcum ferrēbant. imperātor Commodus ipse etiam vestēs Herculis gerēbat, et sē ‘Herculem secundum’ vocābat.

Text originally written by Sean Minion