Mors Turnī

postquam Turnus Pallantem nēcāvit, Fama de morte Pallantis Aeneae dīxit. Aenēās erat iratissimus et statim per proelium ad Turnum cucurrit. insania Aenēan capiēbat et mox Aenēās Latinōs multōs necābat. Turnus Aenēan timēbat sed tamen in proeliō manēbat.

Aenēās sacrificium Pallantī voluit itaque quattor captīvōs cēpit. unus ex captīvīs prō vitā suā orābat. Aenēās ad captīvum spectāvit et statim gladiō eum interfēcit. captīvus mortuus ad terram cecidit et aliī erant territī. Aenēās adhūc Turnum interficere voluit.

Iuno, iram Aenēae vidēns, Iovī dīxit, “ō Iuppiter, sinē Turnum vivere paulisper.” Iuppiter adnuit et Iuno statim ad proelium iit. imaginem Aeneae creāvit et Turnus imaginem vīdit. ad imaginem currēbat sed Turnus imaginem capere nōn poterat. imagō Aenēae Turnum ad navem duxit. Turnus in navem ascendit et tunc Iuno navem in mare mīsit. Turnus erat tutus paulisper.

Aeneas, iratus quod Turnum invenīre nōn poterat, sacerdotem prope eum conspēxit. sacerdos Latīnus arma nōn habuit sed tamen Aenēās eum interfēcit. Aenēās in proeliō multōs Rutilianōs Latinōsque interfēcit. milēs, quī currum agēbat, erat prope Aenēan. Aenēās hastam sumpsit et hastam ad mīlitem iēcit. hasta per caelum volāvit et in īlium mīlitis trānsfīxit. mīlēs in magnā vocē gemuit et ā currū ad terram mīlēs cēcidit.

Mezentius, quī erat rēx Tuscus, Aenēān spectābat. erat iratus quod Aenēās fīlium suum, Lausum, vulnerāverat et nunc Lausus erat mortuus. in equō (cuī nomen erat Rhaebus), Mezentius ad Aenēān contendit. fortiter pugnābat sed Aenēās equum Mezentiī interfēcit et equus mortuus in Mezentium cēcidit. sub equō, Mezentius sē movēre nōn poterat. nōn prō vitā orāvit. Aenēās tunc Mezentium interfēcit.

Turnus tandem ad proelium revēnit et Aenēan quaerēbat. clāmābat, “Aenēās, pugnā contrā mē!” Iuppiter, ā caelō spectāns, sumpsit lancem et fatās Aenēāe Turnīque examināvit. Aenēās vincat.

Turnus gladium sumpsit et clipeum Aenēae verberābat. ecce! gladius fractus est! Turnus erat stupefactus quod gladius erat optimus. Aenēās Turnum petīvit quod Turnus fugiēbat.

Iuno iterum Iovī orābat, “Turnus erit mortuus. hōc sciō. sed, ō marite optime, sinē Latīnī remanēre Latīnī. nolī vocāre eōs “Trōiānōs.” vocā eōs “Latinōs”. sinē eōs dicere in linguā Latinā, nōn in Graecā. Trōia perdita est. sinē Trōiam remanēre perditam.”

Iuppiter adnuit sed Turnus magnum saxum sumpsit. iēcit saxum ad Aenēan sed saxum cēcidit ad terram prō pedibus Aenēae. Aenēās rīsit et hastam magnum sumpsit. iēcit hastam per caelum et in Turnō transfīxit. Turnus vulnerātus est et Aenēan supplicābat.

“nolī interficere mē, orō tē. tū vicistī mē. nunc habēs Laviniam et regium Latium. es herōs maximus,” Turnus dīxit.

Aenēās ā gladiō manum removit sed tunc balteum Pallantis cōnspexit. Aenēās erat iratissimus!

“MINIME! tū gerās balteum amīcī meī! Pallās tē interficit!” clamat Aenēās.

in pectus Turnī gladium Aenēās transfīxit. imāgō Turnī ad regium Plutonis iit. Aenēās victor erat.

Word Count: 440