(Episode 24.3.a Mission Assist HUD)

>Domus Maecenatis, 25 BCE<

stantēs nunc cum Maecēnāte meministis illōrum quae in novissimīs mōmentīs accidērunt.

turba in trīcliniō magnō vīsa erat tam māgna ut putārētis aliquem multiplicāvisse cōnvivium deciēs, sed māgnitūdine conviviī nōn vērē commōtī erātis.

“Publius Vergilius Maro stat illīc,” susurrāvit Sinistrus, cum trīclīnium tacitum factum erat, praeter vocem ūnam quae recitābat mētrō nōtissimō vōbīs. “nōlīte dīcere mē vōbīs mōnstrāre rem urbānam!”

nōn vīsus erat vir speciōsissimus, censēbātis, sed tunc vocem suam audīvistis! vērē mīrābilis erat! positus erat ā Maecēnāte in mediō trīclīniō, tenēns cēram in manū sinistrā et faciēns motūs decōrē, non grandius et non mīnus, manū dextrā ut dāret vim certam verbīs suīs.

subitō intellexistis Maecenatem intrāvisse post vōs. iter īnsidiōsum actum erat ab illō circum tergum turbae.

eōdem mōmentō mēns vestra etiam lāta erat ad verba quae in carmine Vergiliī dicta erant: "erat nympha, nōmine Salvia. . ."

Sinistrus susurrāvit, “er...nōn putō hoc in operibus Vergiliī quae scīmus. . . . fortasse sit, ahhh, culpa est mea. audīte diligenter, tamen--fortasse futūrum sit aliquid quod vōbīs intersit.”

in carmine quod ā Vergiliō recitātum erat, quodque tunc recitābat, quaedam nympha Salvia lapidem invēnit. hic lapis benedictum erat ā Neptunō mōtū terrae. tam amātus erat hic lapis ā Salviā ut eum cēlet in caveā.

subitō vīdistis Maecēnātem sollicitum esse. manus dextra eius mōtus erat ab eō ut Vergiliī oculōs capiat, sed oculī poētae nōn captī erant. manū sinistrā, Maecēnās vīsus erat tenēre chartam. vir mīnor natū iuxtā Maecēnātem incēpit temptāre adiuvāre faciēns motūs manūs, sed Vergillius adhūc nōn vīdit.

in carmine Vergiliī dē Salviā nymphā, cavea, accidit, erat cavea Veneris. . . sed tunc Vergillius Maecēnātem et iuvenem vīdit et carminī terminum posuit.

“sed vidētur" dixit "mihi iuvenis amīcus Horātius Flaccus velle aurēs vestrās habēre.” rīsit laetē. Vergilius ab omnibus hospitibus decorē plausus erat, et tunc spectavistis Maecēnātem sē vertentem ad pariētem, parvum tempus; cum sē vertit iterum, manus sinistra vacua erat.

ab Horātiō recitātum erat carmen breve dē dīvitibus hominibus et quōmodo putandum est eīs dē virtūte. hoc carmen ab omnibus hospitibus amātum erat. subitō, Maecēnās revēnit ante vōs. vīsus est putāre vōs dēbēre aliquid dīcere.

agendum: dīc Maecēnātī quam cōnvivium eius vōbīs placeat.