Octāviāna saxum capit et in manū tenet. Bellātor putat dē Lapide et dīcit, “Marce, salvē! mea soror habet ‘Lapidem’ in manū.”

Marcus ad Octāviānam spectat, “quid tū dīcis?”

Octāviāna respondet, “ita vero, ‘Lapis’ est saxum potēns! fortasse Lapis indicet multam pecūniam!” 

Bellātor vult dicere, “tuus avus est turpis!” sed nōn dīcit quod est timidus.

Marcus est suspiciōsus sed accipit saxum. respondet, “estnē Lapis? habeō Lapidem? fortasse nunc habeō multam pecūniam? optimē!”

Marcus in manū saxum tenet. Marcus ad saxum spectat et rīdet. Marcus in viā ad suam vīllam currit.

Bellātor Octāviānae dīcit, “malus vīr est stultus. nolō vidēre eum iterum!”

Octāviāna adnuit et ad iānuam Sextī ambulat.