Alfene, false amice sine memoria, iam nihil pietatis sit tibi tuo amico (Catullo)?

perfide, iam non dubitas me fallere, tu non dubitas me relinquere?

impia facta hominum qui falsi sunt non placent deis.

tu hoc neglegis et deseris me miserum in temporibus malis.

eheu! dic quid homines faciant, vel cui credit?

certe tu secure duxisti me in amore sicut omnia forent secura mihi.

nunc tu retrahis et tu permittis ventos ferre tua dicta omnia et facta inutile.

sed di meminerunt, Fides meminit, si tu oblitus es, ut quidquid facias, mox facti tui tibi non placebunt.

Alfene immemor atque false unanimis sodalibus, iam nil tui dulcis amiculi miseret te, dure?

perfide, iam non dubitas me fallere, me prodere?

nec impia facta fallacium hominum placent caelicolis.

quae tu neglegis ac deseris me miserum in malis.

eheu dic quid homines faciant, cuive habeant fidem?

certe tute iubebas tradere animam, inique, inducens me in amorem, quasi omnia forent tuta mi.

nunc retrahis idem te ac sinis ventos ac nebulas aereas ferre tua dicta omnia factaque irrita.

at di meminerunt, Fides meminit, si tu oblitus es, quae postmodo faciet ut te paeniteat facti tui.